Stalewski Józef (1900-1946), ps. „Wenera”, członek SN, żołnierz AK i NZW.
Urodził się 2 V 1900 we wsi Nałogi, gm. Wyszki, pow. Bielsk Podlaski w rodzinie rolniczej, jako syn Juliana i Franciszki z Kowalewskich. Ukończył 3 kl. szkoły powszechnej. Brał udział w wojnie 1920 r., służbę wojskową ukończył w 1923 w 9 Dywizjonie Artylerii Konnej (DAK) w Baranowiczach w stopniu kaprala. W okresie międzywojennym aktywnie działał w SN.
Podczas okupacji niem. był żołnierzem ZWZ-AK na terenie gm. Wyszki. W III 1946 wstąpił do organizacji NZW i został dowódcą 2 plutonu w kompanii dowodzonej przez Wincentego Malinowskiego ps. „Krakus”. Podczas swej służby w NZW werbował żołnierzy do swego plutonu i zbierał miesięczne składki organizacyjne. Żonaty ze Stanisławą z Zawadzkich, miał z nią troje dzieci: Ireneusza, Julię i Sławomira. Był właścicielem gospodarstwa rodzinnego 6,5 ha ziemi.
Aresztowany 24 VII 1946 przez UB, wyrokiem WSR w Białymstoku (przewodniczący mjr W. Ostapowicz, ławnicy chor. Cz. Samiec i chor. S. Woźniak) z 18 X 1946 r. został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w Więzieniu Karno-Śledczym w Białymstoku 5 XI 1946 o godz. 17.00.
Leszek Żebrowski
Źródła:
WSR Białystok, DR 90/46;
rozkazy NZW Okręgu Białystok;
materiały własne autora.
