Stanisław Krause

Życiorysy

Stanisław Krause – żołnierz Narodowej Organizacji Bojowej, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych.

Urodził się 10 maja 1915 roku w Poznaniu pod zaborem pruskim. Przed wojną mieszkał w Poznaniu i pracował jako robotnik. W dniu 10 września 1939 roku Niemcy zajęli Poznań. Wielkopolska została włączona do III Rzeszy Niemieckiej jako Kraj Warty. Językiem urzędowym stał się język niemiecki. Wprowadzono godzinę policyjną i nakaz pracy dla Polaków. Skonfiskowano broń, odbiorniki radiowe, aparaty fotograficzne. Niemal natychmiast Niemcy rozpoczęli egzekucje i wysiedlenia ludności polskiej i żydowskiej. W okresie niemieckiej okupacji Stanisław Krause został zatrudniony w niemieckiej Intendenturze Wojskowej (Heereszeugamt) w Poznaniu.

Pod niemiecką okupacją Polacy szybko zaczęli organizować konspirację. W dniu 16 listopada 1939 roku działacze Stronnictwa Narodowego (SN) powołali konspiracyjną organizację wojskową – Narodową Organizację Bojową (NOB). Stanisław Krause zaangażował się w działalność ruchu oporu. W czerwcu 1940 roku został zaprzysiężony do NOB w poznańskim Obwodzie Chwaliszewo. Należał do „piątki” Edmunda Lipczyńskiego. Brał udział w akcjach sabotażowych NOB na terenie magazynów umundurowania Wehrmachtu. Został aresztowany przez gestapo i osadzony w poznańskim Forcie VII i w niemieckim więzieniu karnym we Wronkach. Fort VII był pierwszym obozem koncentracyjnym utworzonym przez Niemców na okupowanych ziemiach polskich. Na terenie Wielkopolski był największym ośrodkiem eksterminacji polskiej ludności cywilnej. Był także pierwszym obozem, w którym Niemcy w testowej komorze gazowej użyli gazu do masowego mordowania Polaków.

W dniu 16 kwietnia 1942 roku wyrokiem niemieckiego Wyższego Sądu Rejonowego w Poznaniu (OLG Posen) Stanisław Krause został skazany na 5 lat obozu karnego. W dniu 16 grudnia 1942 roku przewieziono go z więzienia we Wronkach do obozu koncentracyjnego KL Mauthausen. Został zarejestrowany pod obozowym numerem 19558. Zmarł w Mauthausen 30 marca 1943 roku. Miał 28 lat.

dr Rafał Sierchuła/Bożena Wołek