Żołnierzom Narodowych Sił Zbrojnych
Niełatwo jest napisać taki wiersz
lecz piszę go dla prawdy, a nie chwały
W tym wierszu jest ofiarą nasza cześć
A oskarżonym Naród – prawie cały
Nasz Naród który, jak Pawłowa pies
Tu wszystkie winy zwala na Sowietów
A wciąż mu nie chce wejść do pustych serc
Szacunek dla żołnierzy z NSZ-tu.
Hardy ich kark – tchórzliwy świat
Zamknąć chce w zwojach niepamięci
Choć tyle już minęło lat
Nadal żołnierze to wyklęci
Nie zamknie ust cmentarny dół
Niepamięć ran też nie zabliźni
Bo dzięki nim jeszcze się tlą
Resztki honoru mej Ojczyzny.
A ci żołnierze, cóż, na miły Bóg
Wiedzieli: – śmierć na wojnie – nie pierwszyzna
Wiedzieli: – tu przyjaciel, a tam wróg
A z nimi Bóg, i Honor, i Ojczyzna
a kiedy w sobie takie siły masz
Niestraszna nigdy ci przemocy buta
I zawsze godnie swą zachowasz twarz
Bo wiesz, że siebie, bracie, nie oszukasz.
Hardy ich kark…
Dziś, kiedy wolność tu wróciła już
A przecież mogła nam nie wrócić wcale
Nikomu nie ujmując żadnych cnót
Czas chłopcom z NSZ-tu oddać chwałę
Bo przecież nie dla naszych pustych serc
I nie dla ciemnych głów swe życie dali
Lecz chcieli nasi chłopcy z NSZ-et
Byś Polskę widział tu, i nie z oddali.
Słowa i melodia: Tadeusz Sikora.
